Dit schilderij, olieverf op doek, is van de hand van Léon Herbo. Het toont de kermis van Brussel die in 1880 werd ingehuldigd, vandaag beter bekend als de Zuidfoor. Naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid besluit het Brusselse stadsbestuur om drie kermissen die tegelijkertijd plaatsvinden, samen te brengen op de Zuidlaan.
Op die manier fusioneren de kermissen van de Grote Markt, de Graanmarkt en het Martelarenplein. In dit werk vestigt de kunstenaar de aandacht op een aantal typische bezienswaardigheden van rondreizende foren en volksfeesten in de 19e eeuw. De Kermesse de Bruxelles is een prachtig voorbeeld van een typische 19e -eeuwse reizende kermis.
De aantrekkingskracht van de kermis voor de kunstenaars uit die tijd spreekt voor zich. Het kleurrijke en exotische spektakel en het zeer diverse publiek boden de schilder een thema aan dat verrijkt was met dynamiek en dramatiek. Levendige gebaren en stoffen, een close-up van toeschouwers, een vluchtige uitbarsting van voyeurisme vastgelegd op doek.
Dit schilderij werd aangekocht in 2021 in een Brusselse galerie, die het werk na een tip van museumcollega’s heeft voorgesteld aan het Museum.
Léon Herbo (1850-1907), Belgisch kunstschilder
Léon Herbo studeert bij Léonce Legendre aan de Academie voor Schone Kunsten van Doornik en vervolgt zijn opleiding bij Joseph Stallaert aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten. Als laureaat van de voorbereidende wedstrijd voor de Prijs van Rome (Prix de Rome) van 1873 reist hij door Frankrijk, Duitsland, Nederland en Italië. Nadien vestigt hij zich in Brussel. Samen met onder meer Permeke is hij één van de oprichters van de kunstenaarsvereniging L’Essor die zich richt op realistische kunst.
Het werk van Herbo maakt deel uit van verschillende publieke collecties zoals deze van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België alsook privécollecties. Hoewel zijn focus op oriëntalistische genrestukken ligt, maakt hij ook flamboyante portretten van de Belgische en Franse elite. Dankzij zijn reputatie als portrettist krijgt hij vele opdrachten voor rijke Europese interieurs. Dit uit zich dan weer in een uitbundige schilderstijl. In 1889 krijgt hij een eervolle vermelding op de Wereldtentoonstelling in Parijs en wordt hij benoemd tot ridder in de Leopoldsorde.
Waarom namen we dit werk op in onze collecties?
Wilt u graag meer weten over deze aanwinst? Breng een bezoekje aan het museum om dit werk met eigen ogen te ontdekken. Meer details over dit werk vindt u ook terug in de inventarisfiche.